The Stuff That Dreams Are Made Off

“Ανασκόπηση; όχι. Την αποφεύγω αυτή τη λέξη για τα κριτήρια που κρύβει. Νιώθω σαν να είμαι δικαστής σε μία υποχρεωτική δίκη, μην έχοντας καμία ικανότητα να κρίνω ορθά και αντικειμενικά, είτε αν παρουσιαστεί ο χειρότερος παιδόφιλος μπροστά μου είτε και το παιδί που έκλεψε τσίχλες από το περίπτερο.” 

Αυτά έγραφε η Bruise πριν από περίπου 12 μήνες, θαυμάζοντας τις ρυτίδες που αφήνει πάνω σου ο χρόνος και ανάβοντας ακόμα ένα τσιγάρο στην υγειά του νέου χρόνου, που μόλις είχε βολευτεί στην πλάτη μιας γενιάς που έμοιαζε έτοιμη να εκραγεί. Εγώ σιωπηλός και καθισμένος στην καρέκλα μου έγνεφα καταφατικά το κεφάλι μου και συμφωνούσα με κάθε της λέξη. Το κείμενο είχε την δική του αλήθεια να εκφράσει και οι συνθήκες ταύτισης που δημιουργουσε ήταν πολύ κοντά στο κόκαλο. Η πλασματική σύσταση του χρόνου έχει την δυνατότητα να μετατρέψει όλες σου τις σκέψεις σε μονταρισμένο βίντεο που έχει υποστεί αυστηρή λογοκρισία. Το ασυνείδητο όμως δεν διαθέτει καμία αίσθηση του χρόνου και δυστυχώς έχει καταγράψει όλα όσα έχεις αισθανθεί, σκεφτεί και νιώσει σε κάθε στιγμή, σε κάθε κλάσμα δευτερολέπτου και όλα τα παραπάνω τα διαθέτει χωρίς καμία λογοκρισία, σε ένα χαοτικό μοντάζ εικόνων. Τα όνειρα που βιώνεις στον ύπνο σου διαρκούν μόλις λίγα λεπτά και μερικές φορές ελάχιστα δευτερόλεπτα. Τα πρόσωπα, οι διάλογοι, τα σουρεαλιστικά σκηνικά, το θεατρικό δράμα, στο οποίο κατέχεις πάντα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, η βεβαιότητα φόβου, ασφάλειας, ηδονής και πανικού και όλα αυτά που ένιωσες και αισθάνθηκες, στην πραγματικότητα δεν διαρκούν παρά μόλις λίγα δευτερόλεπτα, ελάχιστα λεπτά…

Η προσπάθεια απολογισμού απαιτεί από εμάς πειθαρχία και διαύγεια και ακόμα περισσότερο την διάθεση να ανακαλέσουμε το παρελθόν χωρίς να το ωραιοποιήσουμε και χωρίς να το επιβαρύνουμε με περισσότερο δράμα από ότι ήδη διαθέτει. Θα χρειαστούμε κουράγιο και ψυχραιμία ώστε να βρεθούμε σε θέση να χειριστούμε τα χιλιάδες terabyte πληροφοριών που έχουν αποθηκευτεί στο υποσυνείδητο μας. Θα χρειαστεί να είμαστε νηφάλιοι και με όλες μας τις αισθήσεις σε εγρήγορση. Δεν υπάρχει κανένας χώρος για αυτολύπηση και μετάνοια, κανένα ενοχικό σύμπλεγμα δεν πρέπει να παρεμποδίσει την διαδικασία, η οποία δεν απαγορεύει και την ανασκόπηση των πληροφοριών εκείνων που μας έκαναν να την βγάλουμε καθαρή. Να ανατρέξουμε σε όλα εκείνα που μας όπλισαν με πείσμα να συνεχίσουμε, ακόμα και αν νιώθαμε στα πόδια μας πληγές. Να κάνουμε λίστες με όλα αυτά που μας πλήγωσαν και όλα αυτά που μας έκαναν να θυμώσουμε και να ενθουσιαστούμε. Top 10 και Top 20 όλων αυτών που κάναμε και όλων αυτών που δεν κάναμε ή ένα mixtape με όλα αυτά που νιώσαμε και όλα αυτά που θα θέλαμε να νιώσουμε. Μια λίστα με όλα αυτά που έχουμε υποστεί τον τελευταίο χρόνο και όλα αυτά που βλέπουμε να πλησιάζουν με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα. Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αντιληφθούμε αυτό που πλησιάζει, όλο και πιο κοντά, τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευκαιρία να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας για ποιόν λόγο η δράση πρέπει να ακολουθείτε από μια αντίδραση και όχι από την παθητική θλίψη που χειραγωγεί και κατευνάζει κάθε μας γαμημένο ένστικτο. Ο Νεύτων μας κοιτάζει σαρκαστικά και δεν ήταν καν χιπστερ.

 

“Τα γράφω αυτά για να τα ξαναδιαβάσω αύριο. Και μεθαύριο το πολύ. Και να διαβάσω ότι με μικρά βήματα την γλύτωσα. Την έβγαλα καθαρή. Αναγνωρίζοντας το αυτονόητο.”

Αυτά έγραφε ο Heckler πριν από λίγα χρόνια….

1.     Merchandise / Children Of Desire /  Γιατί δεν έχουν καμία υποψία για το εκτόπισμα που θα έχει αυτό το album στα επόμενα χρόνια.

2.     Indian Jewelry / Peel It / Γιατί δεν τους ενδιαφέρει το εκτόπισμα τους στον χρόνο, μόνο ο ηδονισμός και ο πειραματισμός με κάθε διαθέσιμο μέσο.

3.     Andy Stott / Luxury Problems / Γιατί επαναπροσδιορίζει ήχους που είχες την βεβαιότητα ότι ήταν παγιδευμένοι στην νόρμα και την επανάληψη.

4.     Pop. 1280 / The Horror / Γιατί όπως έχει πει η Bruise “η τέχνη πρέπει να σε κάνει να νιώθεις άβολα, έξω από τα νερά σου”

5.     The You and what Army faction / Silk / Γιατί… 

6.     Christian Löffler / A Forest / Γιατί αιχμαλωτίζει την αίσθηση της κίνησης και σε πείθει για την γοητεία της μελαγχολίας.

7.     Metz / Metz / Γιατί αιχμαλωτίζει τον θόρυβο που θα έπρεπε να εξαφανίσει την σιωπή και την μελαγχολία που έχει απλωθεί παντού.

8.     Eat Lights Become Lights / Heavy Electrics / Γιατί αν αντικαταστήσεις το Lights με το Acid θα κατανοήσεις τους λόγους που η μουσική τους έχει τέτοια επίδραση στο μυαλό σου.

9.     Deniz Kurtel & Gadi Mizrahi & Hardage/The Way We Live / Γιατί το σεξ είναι μια πράξη που μπορεί να αποτυπωθεί στην μουσική με θαυμάσιο τρόπο.

10.  The Soft Moon / Zeros /   Γιατί το πειθαρχημένο τους χάος μοιάζει ακόμα πιο σκοτεινό και απελπισμένο.

11. Holograms / Holograms

12. Ty Segall Band / Slaughterhouse

13. Eternal Summers / Correct Behavior

14. The KVB / Always Then

15. Blondes / Blondes

16. Ursprung / Ursprung

17. Led Er Est / The Diver

18. Ghosting Season / The Very Last Of The Saints

19. Matthew Dear / Beams

20. Slug Guts / Playin’ in Time With the Deadbeat

21. DIIV / Oshin

22. Zombie Zombie / Rituels D’Un Nouveau Monde

23. K-Holes / Dismania

24. Tamaryn / Tender New Signs

25. Prinzhorn Dance School / Clay Class

26. Cadence Weapon / Hope In Dirt City

27. The Intelligence / Everybody’s Got It Easy But Me

28. Graham Coxon / A+E

29. Blouse / Blouse

30. Egyptian Hip Hop / Good Don’t Sleep